Kankalarımız hayatlarımızda yer alan en değerli arkadaşlarımızın başında gelmektedirler. En iyi zamanları beraber geçirdiğimiz, kötü günlerimizde yanımızda olan kankalarda bu yüzden en iyi iltifatları ve sözleri hak ederler. Öyleki sizler için kankaya güzel sözler adlı yazımızı oluşturduk. Unutmayın kankalar en iyisine layıktır!
- Okyanus derindir kankalık ondan daha ebedidir.
- Ben aynaya ihtiyaç duymam çünkü çok iyi bir kankam var.
- Kardeşim dost olmayabilir ama kankam benim için her zaman kardeştir.
- Kankalık sadece çok buluşup yan yana keyifli dakikalar geçirmek değildir, asıl yürek yüreğe olmaktır.
- Hayat içerisinde maddiyat ile alınamayan şeylerin başında senin tasanı, derdini kendisininmiş gibi gören kanka gelir.
- Papatyalar, çiçekler solar, çelik demir kırılır ama asla metin bir kanka ne solar ne kırılır.
- Kimse bir kanka kaybedecek kadar ne zengin ne de cömert değildir. Ben hiç değilim bağışla beni kankam.
- Hayatında iki kankan varsa şanslı bir insansın. Eğer sağlam bir kankan varsa en şanslı insansın.
- Kanka dediğin orta şekerli kahveye benzer, ne acıdır ne tatlı, ama ihityacın olduğunda yanında olmalı.
Kankaya Güzel Sözler İçin Söylenebilecek En İyi Seçenekler
- Kankalık ormandaki yabani mantara benzer, zehirli olup olmadığını ancak yedikten sonra anlayabilirsin.
- Kankam sen geldiğinde boşlukları doldurmazsın ama gittiğinde yeri asla doldurulmayacak bir insansın.
- Kankalık her zaman gölge veren bir ağaca benzer. Güneş en tepedeyken kendini siper yapar, yine kankasını kurtarır.
- Bu hayatta seçemediğimiz binlerce şey vardır, bunların başında aile gelir ama hayatta öyle bir ikinci aile vardır ki bunlar kankalardır. İnsan bunu kendi seçer.
- Kankacığım önümden yürüme seni kaybedebilirim, beni takipte etme seni yoldan saptırabilirim ama yanımdan yürü ve her zaman kankam ol. Kankaya en güzel sözler feda olsun.
- Gerçek kanka senin ayağını kaydırıp düşüren değil seni düştüğünde yerden kaldırandır.
- Gerçek bir kankayı nasıl anlarsın bilir misin dediler, bende gündüzleri bulutların, gecelerin yıldızların ardına bakın dedim.
- İnsan önce korktu güneşe bağlandı eşi görülmemiş bir korkuyla daha sonra tabiata, aya, ateşe. Ateş söndü, tabiat kurudu, o zaman anladı gerçek sonsuzluğun kanka olduğunu.