Sevgili kelimesi çok derin anlamlar içeren özel bir kelimedir. Daha çok kadın erkek ilişkilerinde kullanılan sevgili kelimesinin aslında daha geniş ve özel anlamları da bulunuyor. Her zaman çok içten ve sıcak olan bu kelime hayatınızdaki var olan ve çok sevdiğiniz insanlar için kullanılabiliyor. Bir kadın aşık olduğu erkek için de kullanabiliyor, bir anne gönülden bağlı olduğu çocuğuna da sevgili diyebiliyor. Bu kadar geniş ve derin bir anlamı olan sevgili kelimesi aynı anlama gelen bazı kelimelerle daha da özel kullanımlara ulaşabiliyor. Sevgili anlamına gelen kelimeler içerisinde en az sevgili kelimesi kadar içten, sıcak ve samimi duygular barındırabiliyor. Önemli olan kullandığınız kelimenin hangisi olduğu değil, ne kadar sıklıkta ve gönülden kullanabiliyor olmanızdan geçiyor.
Sevgili anlamına gelen kelimeler en az sevgili kelimesi kadar insanın ruhuna dokunabiliyor. Sevgi ile dolu olan tüm duygularınızı karşınızdaki insana aktarırken ona en güzel hitap şekli sevgili ve aynı anlama gelen kelimeler oluyor.
Osmanlıca sevgili anlamına gelen kelimeler
Sevgili anlamına gelen kelimeler daha çok Osmanlıca olarak karşımıza çıkıyor. Eski dilde kullanılan bu derin ve anlamlı sözcükler sevgili kelimesinin eş anlamlısı olarak kullanılıyor. Birçoğu tek başına sevgili kelimesinin eş anlamlısı olurken, bazıları sevgili kelimesini pekiştiren ek ya da ilave kelimelerle ikilemeler oluşturuyor.
İşte Osmanlıca sevgili anlamına gelen kelimeler ve en net şekli ile anlamları;
- Ahu-yi Simin: Sevgili
- Aram-ı Can: Sevgili, sevilen güzel
- Aziz: İzzetli, çok nurlu, Sevgili
- Azra: Sevgili, mahbube
- Behkele: Narin vücutlu kız, Sevgili
- Can-bahş: Dost, sevgili
- Cana: Ey Sevgili
- Canan: Sevgili, güzel, sahib-i cemal
- Canşikar: Sevgili, mahbub, can avlayan veya öldüren
- Cefa-pişe: Sevgili, maşuk, sevilen
- Ciğer-Güşe: Sevgili, maşuk
- Ciğer-pare: Sevgili yavru, evlad
- Dil-dar: Kalbi hükmü altında tutan, sevgili
- Dost: Erkek ya da kadın sevgili
- Dürr-i Can: canın incisi, çok sevgili
- Ehabb: çok sevgili, en sevgili
- Ehver: Sevgili, maşuk
- Enis(e): Sevgili
- Gulampare: Dost, sevgili, mahbup
- Habaib: sevgili kadınlar
- Habib: Sevilen, sevgili, seven, dost
- Hıyre-küş: Sevilen, mahbup, sevgili
- Hubab: Sevgili olan