Anneler hepimizin gözünde kutsal varlıklardır. Toplumsal değerlerimiz arasında onlar için ayrılan yer her zaman çok özel ve güzeldir. Ancak bazen bununla ters düşen bazı anne-çocuk ilişkileri söz konusu olabilmektedir. Her ne kadar kendine ya da etrafına bunu itiraf etmekte zorlansalar da bazı çocuklarda yada yetişkinlerde annemi sevmiyorum düşüncesi var olmaktadır.
Annemi sevmiyorum düşüncesi genellikle suçluluk hissettiren bir duygudur. Bu nedenle önce kendinize ve elbette etrafınızda bunu ifade edebilmek oldukça zordur. Çünkü normal şartlarda anne ve çocuklar arasında doğumdan süregelen güçlü bir sevgi bağı vardır. Bu bağı kuramayan anne ve çocuklar toplumsal değerlere karşı da bir yanlışın içerisinde olduklarını hissedecektir. Bundan dolayı böyle bir duyguyu dışarı vurmak hiç te kolay olmayacaktır.
Oysa bir çocuk ya da yetişkinin annemi sevmiyorum diyebilmesi onun sahip olduğu bir hak olmalıdır. Bu sebepsiz yere gelişen bir duygu değildir. Hiçbir çocuk durduk yere annemi sevmiyorum düşüncesine ve duygusuna kapılmamaktadır. Bunun altında yatan ve anneden kaynaklanan sevgi ve bağ sorunları yatmaktadır. Çünkü bir annenin çocuğuna bakması ve onun ihtiyaçlarını karşılama şekli o çocuğun annesine duyduğu sevginin temelini oluşturmaktadır. Annesi tarafından sevgi konusunda eksiksiz büyütülen bir çocuk anneye karşı bağlılık güven ve çok büyük bir sevgi hissedecektir. Ancak bunun tersi durumlarda yani kötü bakılan ve ihtiyaçları karşılanmayan çocuk annesine karşı öfke, kızgınlık ve bağımsızlık hissedecektir. Buda beraberinde hem kendine hem de etrafa itiraf etmekte zorlandığı annemi sevmiyorum duygusunu ortaya koyacaktır.
Annemi Sevmek Zorunda Mıyım?
Annemi sevmiyorum duygusunu yaşayan birçok çocuk aslında annemi sevmek zorunda mıyım sorusunun da yanıtını aramaktadır. Uzmanlara göre kimse annesini sevmek zorunda değildir. Ancak bunu açıkça ortaya koyabilmek oldukça zor bir durumdur.
Aslında hepimizin annemize kızdığımız anlar olmuştur. Annemiz ya istediğimiz bir şeyi gerçekleştirmemiştir, ya da bize hayal kırıklığına uğratacak bir olay yaşatmıştır. Bu tür durumların ne kadar sıklıkta yaşandığı ve sonrasında annenin almış olduğu tavır süre açısından değerlendirilmelidir. Burada önemli olan bir kızgınlık anında hissedilen bir duygu ile sürekli olarak hissedilen duyguyu iyi ayrıt edebilmektir.